Trudne warunki do biegania wokół Rusałki.

Nie mamy szczęścia do pogody. Dziś dla odmiany zamieć śnieżna na trasie City Traila. Do tego temperatura na plusie i sporo błota. Nie było szans na rekord trasy, ale była okazja sprawdzić dotychczasowe starania o poprawę sztywności podporu na miękkim podłożu.

Nie jechałem za Sebą ebajkiem, bo zwyczajnie mi się nie chciało w tym syfie. Czekałem na mecie. Ten sprawdzian miał nam dać odpowiedź, czy idziemy w dobrą stronę z treningiem funkcjonalnym. Byłem bardzo ciekawy jak to zadziała podczas zawodów, bo na treningach było już całkiem fajnie, ale wiadomo – zawody to zawody. Tydzień temu co prawda Sebastian pobiegł 12K w 37:48 podczas zawodów w  Chrustowie, gdzie  poprawił swój własny rekord trasy sprzed lat o ponad dwie minuty, lecz piątka to piątka. Chcieliśmy potwierdzić dyspozycję na naszym koronnym dystansie.

Mamy taki rytuał, że po biegu idziemy do restauracji tuż obok biura zawodów. Jednak są też inne rytuały takie jak wywiad ze zwycięzcą praktycznie zaraz za linią mety. Pan redaktor jak zwykle nie zawiódł i Seba już miał mikrofon pod nosem zanim wziął głębszy oddech. Pokazałem tylko, że idę na pizzę i czekam na niego w środku.

Zamówiłem kawkę i nie zdążyłem wziąć łyka. Seba wpadł pobudzony i powiedział, że udzielił wywiadu jak leci, czyli z gilami. A co! Musiało być naprawdę hardkorowo, skoro nawet pan redaktor poprosił, żeby najpierw trochę się wytarł, bo to będzie na antenie. W międzyczasie do restauracji dotarła reszta ekipy. Wszyscy rozsiedli się, złożyli zamówienie i wyluzowali. Oprócz Seby.

– No to działa, czy nie działa? – zapytałem. – Działa. Jest inaczej. Petarda w nodze i mega odbicie w błocie. Im większy overstriding i niższa noga tym łatwiej i luźniej się biegnie. Jak tylko będą lepsze warunki, to pęknie 14:30.

WYNIKI