Niedziela w Iten

Po wczorajszym mocnym treningu przeciążeniowym na dziś zaplanowaliśmy spokojne wybieganie. Podzieliliśmy się na trzy grupki i każda pobiegła w inną stronę. Niestety ze względu na nocne ulewy bieganie w lesie jest niemożliwe. Musimy szukać innych rozwiązań. Kamila, Daniel i Michał zrobili pętelkę niedaleko naszego domu. Ada z Sebą pobiegli w kierunku Kipsanga, drogą asfaltową. My z yacoolem wybraliśmy ścieżkę wzdłuż głównej drogi do Eldoret. Po około 4 km droga się wypłaszczyła i była też mniej kamienista. Całkiem dobrze się nią biegło. Zrobiliśmy 12 km. Jeden z moich najdłuższych biegów w życiu.

Resztę dnia się opalaliśmy, czytaliśmy książki i po prostu odpoczywaliśmy. Po południu, w towarzystwie Meshacka przyszła do nas znajoma biegaczka – Lydia. Rok temu przywiozła nam 10 kg uji. W rewanżu przywieźliśmy jej naszą firmową koszulkę. Bardzo jej się spodobała. Porozmawialiśmy o jej treningu i planach startowych. Ma być we wtorek rano na Tambach. My też chcemy tam podjechać na ostatni kenijski trening.

Wieczorem z nadzieją udaliśmy się do Nancy. Niestety rozbudowa jej restauracji nadal jest w toku. Miejsce będzie teraz dużo większe, na podłodze są już zrobione wylewki. Mąż Nancy mówił, że jutro będą okładać ściany z blachy dyktami i malować wszystko. Nancy zapraszała nas jutro na lunch. Mąż wspomniał, że może uda się otworzyć lokal we wtorek. Ta datą wydaje mi się bardziej realna biorąc pod uwagę ogrom prac, które im jeszcze zostały.

Ostatecznie zjedliśmy chapati z managu i mandazi w nowym lokalu w centrum Iten. Obok powstała też myjnia dla matatu. Iten się zmienia i rozwija.