Spotkanie z Mo Farahem

Dziś podzieliliśmy się na dwie grupy. Seba poszedł na trening z Meshackiem. Zrobili wzdłuż drogi do Eldoret w sumie 10km w 40 minut. Reszta razem z Danem pobiegła w kierunku Kamariny. Na krzyżówce odbiliśmy z głównej drogi i zrobiliśmy pętlę wokół lasu z małpami. Trasa ta jest bardzo kamienista oraz mocno pagórkowata. Ada z Danem wbiegli jeszcze na stadion dokręcić kilka kółek. Nam 8km wystarczyło.

Po owocowym śniadaniu poszliśmy na spacer do centrum Iten. Kurs wymiany USD na szylingi jest tu znacznie mniej korzystny niż ten na lotnisku w Narobi. W banku spotkałam pracującą tam dziewczynę. Pamiętała mnie z wcześniejszych lat i zaoferowała lepszy kurs.
Zaszliśmy też na pocztę. Chłopaki kupili kilka kartek.

Lunch zjedliśmy u Nancy. Prace rozbudowujące jej restaurację idą pełną parą. Twierdzi, że jutro lokal będzie już większy. W tym czasie Ada miała plecione warkoczyki. Strasznie się nacierpiała, bo to jest dość bolesny zabieg. Na szczęście jest zadowolona z efektu końcowego.

Po południu poszliśmy na kawę do Kerio View. Tradycyjnie już zrobiłam sobie zdjęcie przy metalowym słoniu. Po drzewach skakały małpy. Po niebie latali paralotniarze. A pijąc kawę natknęliśmy się na Mo Faraha. Zgodził się na wspólne zdjęcie, ale był jakiś smutny, a może tylko zmęczony… Wracając zaszliśmy jeszcze do Olimpic Corner. Zamówiłam kilka bransoletek dla znajomych.

Pod wieczór Jacek wziął jeszcze Sebę na kilka pobudzających zbiegów. Jutro Seba chce dołączyć do dużej grupy biegaczy robiących fartlek. Janek popołudnia spędza z dzieciakami bawiąc się w berka czy grając w piłkę. Być może w sobotę pójdzie z nową koleżanką na kilka godzin do jej szkoły. Jest ciekawy jak wygląda kenijska szkoła.